Η Πρωτομαγιά των λουλουδιών και το πρωτομαγιάτικο στεφάνι...=>
Για τους εργατικούς αγώνες η πρώτη του
Μάη, είναι ημέρα – ορόσημο, ημέρα – σύμβολο. Από το 1872, στον Καναδά,
οι εργάτες είχαν ξεκινήσει να διεκδικούν καλύτερες συνθήκες δουλειάς,
οκτάωρη απασχόληση. Το 1884 στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας
Εργασίας ελήφθη απόφαση να γίνουν την 1η Μάη απεργιακές κινητοποιήσεις
στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ. Κεντρικό
σύνθημα: Οκτώ ώρες δουλειά, οκτώ ώρες ανάπαυση, οκτώ ώρες ύπνο.Το
Κεντρικό Εργατικό Συνδικάτο και η Διεθνής Ένωση Εργαζομένων Μαύρη
Διεθνής ήταν οι πιο δραστήριες οργανώσεις. Την πρωτομαγιά έγινε γενική
απεργία, με μεγάλη συμμετοχή, παρότι το κλίμα μύριζε μπαρούτι. Ήταν
Σάββατο (εργάσιμη μέρα, πάντως) όταν εργάτες με τις οικογένειές τους
ξεκίνησαν για να διαδηλώσουν στην πλατεία Haymarket.
Απέναντί τους είχαν παραταχθεί
αστυνομικές δυνάμεις, με οπλοπολυβόλα , που σύντομα ανέλαβαν δράση. Μια
βόμβα έσκασε ανάμεσα στους εργάτες, οι πρώτοι νεκροί, οι τραυματίες,
έγραψαν με το αίμα τους την ιστορία του εργατικού κινήματος. Δύο μέρες
μετά η αστυνομία σκότωσε τέσσερις εργάτες και τραυμάτισε πολλούς άλλους
σε συγκέντρωση κοντά στο εργοστάσιο ξυλείας Μακ Γκόρμικ.Το πρωί της
επόμενης μέρας έγινε ειρηνική συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Πλατεία
Αγοράς. Μια νέα βόμβα -μέχρι σήμερα δεν έχει διευκρινιστεί αν ήταν
επαναστατική ή προβοκατόρικη ενέργεια- αυτή τη φορά προς την πλευρά της
αστυνομίας, σκότωσε 7 αστυνομικούς και τραυμάτισε άλλους 66. Η αστυνομία
επιτέθηκε, σκοτώνοντας αρκετούς και τραυματίζοντας γύρω στους 200
διαδηλωτές.Στη συνέχεια δίκες παρωδία και τελικά, στις 27 Μαΐου, το
κακουργιοδικείο κατηγόρησε 8 μέλη της Μαύρης Διεθνούς, για το φόνο των
αστυνομικών που είχαν σκοτωθεί από τη βόμβα της 4ης Μαΐου. Τα ονόματα
των κατηγορουμένων ήταν: Α. Πάρσονς. Α. Σπάις. Μ. Σνομπ, Σ. Φήλντεν, Τζ.
Ένγκελ, Α. Φίσερ, Ο. Νήμπ και Λ. Λίνγκ.Επτά καταδικάσθηκαν σε
απαγχονισμό και ο άλλος ένας σε 15 χρόνια φυλάκιση. Στις 25 Ιουνίου
1893, στους τάφους έγινε τελετή και αναρτήθηκε χάλκινο μνημείο, ενώ μια
μέρα αργότερα ο κυβερνήτης του Ιλινόις, Τζον ʼλτζελτ, ζήτησε δημόσια
συγγνώμη εκ μέρους της Πολιτείας.
